ظریف بینی ششم: سرکاریم!

   تماشای فوتبال را فقط برای سرگرمی قبول دارم. آن هم در زمان و وقت مناسب. بازی های ایران استثناست اما نمی گذارم فوتبال به برنامه خواب و استراحتم خللی وارد کند! می دانم فوتبال در ایران سیاسی است و بی هدف. اما در آن طرف مرزها خیلی اقدامات با جام جهانی فوتبال که بزرگترین رخداد ورزشی است، تنظیم می شود.

  این روزها داعش در حال شیعه کشی در عراق است. النصره و داعش سوریه را اشغال کرده اند و انتخابات دموکراتیک کشور را قبول نمی کنند. چند کیلومتر آن طرف تر اسرائیل پهبادها و موشک های خود را روی مردم فلسطین آزمایش می کند. بگذریم که المپیک 2012 با شروع جنگ سوریه همزمان بود یا جام جهانی 2006 که با جنگ 33 روزه رژیم صهیونیستی علیه لبنان. هم چنین اتفاقات مشابهی در المپیک سال های 1948 و 2008 یا جام جهانی 1982 و جام ملت های اروپا 1992 اتفاق افتاد.

  تاکید می کنم من بدبین نیستم، اما یاد گرفته ام هیچ چیز اتفاقی نیست. البته این دسته اتفاقات فقط "یک چیز" محسوب نمی شود!

نمی گذارم هیچ چیز کاملا جلوی چشمانم را بگیرد زیرا بدون کنار زدن آن نمی توانم بقیه ی حقایق را ببینم.

ظریف بینی پنجم: ظریف بین کیست؟

   زندگی تکراری بحثی است که امروزه همه جامعه را فرا گرفته است که البته تا حد زیادی مقصر افراد هستند. پیشنهاد می کنم زندگی تان را به روز رسانی کنید. زندگی تان از آنتی ویروس لپ تاپ یا ورژن جدید اندروید موبایل شما کم ارزش تر است؟ از پست های جدید بی تاک یا واتس اپ چطور؟؟

   

   اگر دچار روزمرگی شدید بی شک بازده فعالیت هایتان کاهش می یابد. راه بهبود آن، به روز رسانی رویه ی زندگی و ویرایش اتفاقات روزانه است، حتی اگر شده زاویه ی دید نگاه به اطراف را تغییر دهید!

   

   چهار سال دوران دبیرستان را از خاطر نمی برم. چهار سال با یک ماشین سواری(سرویس مدرسه) یک مسیر 15 دقیقه ای را طی می کردیم، هم صبح ساعت 7 هم بعد از ظهر ساعت 2 در یک مسیر مشخص حرکت می کردیم. در این مسیر هم قطاری هایم یا جوک می گفتند یا سر در موبایل می شدند! من نیز به ناچار باید با آنان همراه می شدم اما هیچ وقت ظریف بینی خودم را رها نمی کردم.

ظریف بینی چهارم: پارادوکس سه بعدی: یک انسان شاغل دلسوز!

   دنیای کوچکی است... کسانی که مردم به خاطر وجود پاکشان حاضر شدند تنباکو را حرام بدانند، کسانی که دلیل بودند تا ایرانیان بزرگترین تجمع(وقت) جهان را شکل دهند... آری روحانیت! زیر سوال رفته است. من نه روحانی ام و نه طلبه، در بدترین حالت فقط دلسوز خودم و آینده ی خودم هستم. دوست ندارم خواهران و برادران وطنی ام در گرداب تهاجم فرهنگی که از دهه ها پیش برای ما تدارک دیده شده است، متلاشی شوند. حاضر نیستم آفت های برخی افراد چهره نما و بدن نما که فریب شعار "آزادی حجاب" یا "اسلام ترکیه ای" را خورده اند، باعث به آتش کشیده شدن وجدان بیدار اکثریت شود. تاکید می کنم من شاغلم و بیکار نیستم، حالا هم در حالت کــــاملا عادی به سر می برم!

  

ظریف بینی سوم: دستت رو بده به دستم!

بوسه ی پاپ بر دستان خاخام صهیونیست

آشکارا نشان می دهند دستشان در دست یک دیگر است. نتایج آن را در جهان(بوکوحرام، داعش، وهابیت و ...) می بینیم.

جبهه ی مقابل خود را شناخته ایم؟ آیا سعی کرده ایم ناخودآگاه به دشمن کمک نکنیم؟

سوال: -دست ما در دست کیست؟

         -به تنهایی می توان با آنان مقابله کرد؟

ظریف بینی دوم: حفظ وحدت

مبادا فکر کنی که راه تو از بقیه جداست.

این همان چیزی ست که دشمن می خواهد، عضو هر جناح، حزب یا گروه خاصی باشی...

یادت بماند که هنوز ایرانی هستی!

هر کاری هم بخواهی انجام بدهی باز هم در رگ های تو خون پارسیان جریان دارد.

بهتر است کشورت و منافع آن را بهتر بشناسی، شاید گاهی اوقات بخواهند جذبشان شوی.

ظریف بینی اول: قدرت زبان، بازوی خنثی کننده!

سوال: جای خالی را با نامی مناسب پر کنید:

-سوزان رایس وزیر خارجه پیشین آمریکا: 

   . . . . . .  ایران می تواند تمام نقشه هایی را که بهترین ذهن ها، با صرف بیشترین بودجه ها در زمانی طولانی کشیده و مجریانی ماهر اجرای آن را بر عهده گرفته اند، با یک سخنرانی یک ساعته خنثی کند!

(راهنمایی: فکر می کنید چند نفر در دنیا از چنین قدرت کلامی برخوردارند؟ اگر وارد ایران بشویم چه کسی باقی می ماند؟!)